
Ailesinin geçimini sağlamak için Vidin’de çalışan abisinin yanında mahalle mektebinde ilköğrenimini gören Ahmet Mithat Efendi daha sonra ise İstanbul’da Tophane Sıbyan Mektebi’nde öğrenimine devam etti. 1857-1861 yılları arasında Mısır’da bulunan Ahmet Mithat Efendi bu sıralarda bir aktar dükkânında çıkar olarak çalışmaktaydı. Namık Kemal ve bir grup Osmanlı gencinin hükümet aleyhine yazmakta oldukları yazılardan dolayı sürgün hayatı yaşamak zorunda bırakılan Ahmet Mithat Efendi, Rodos’a gönderildi. Ahmet Mithat Efendi Rodos sürgününden dönüp tekrar İstanbul’a yerleştiğinde karşısına çıkan Fıtnat Hanım’a aşık oldu ve uzunca bir süre mektuplaşmalar yaşadı.
Ahmet Mithat Efendi Türk edebiyatı adına en fazla eser veren yazarların başında gelmektedir ve en büyük arzularından bir tanesi de kitap okumayı seven gençlerin yetişmesini sağlamaktır. Ahmet Mithat Efendi’nin 28 Aralık 1912 tarihinde vefat ettiği bilinmektedir.
Ahmet Mithat Efendi'nin Edebi Kişiliği
Halk için hikâye ve roman yazma çığırını açmış popüler bir sanatçıdır.
Batılı hikâye ve roman ustalarını incelemiş, onlardan etkilenmiştir.
Eserlerinde halkı eğitmek gibi bir amaç güder, bu nedenle teknik, kompozisyon ve dilin kullanımı konusunda titizlik gösterememiştir.
Romanlarında olayların akışını keserek, okuyucuya bilgiler vermeyi sever.
Gazetelerinde Ahmet Rasim, Hüseyin Rahmi Gürpınar gibi yazarların yazılarını yayınlayarak onların yetişmesine katkıda bulunmuştur.