1979 yılında gerçekleşen İran Devrimi'nin sonucunda İran şahı devrilerek İran İslam Cumhuriyeti kuruldu. Bu gelişme Irak ile İran arasında örtülü olan gerginliği meydana çıkardı. İki ülke arasında tarihsel sorunlar da (Şattülarap Suyolu Sorunu, Basra Körfezi'nde hegemonya kurma) mevcuttu.
İran Devrimi'nin ardından Irak'ın en büyük çekincesi, Humeyni tarafından Irak'ta çoğunluğa sahip Şiilere bir ayaklanma çağrısı yapılmasıydı. Bunun yanında Humeyni, Saddam Hüseyin'i ve Baas Partisi'ni "İslam düşmanı" olarak görüyordu.
Saddam Hüseyin, İran ile imzalanan Cezayir Anlaşması'nı televizyonda yırttıktan 5 gün sonra Irak birlikleri İran topraklarına girdi. Savaşın başlarında Irak, İran topraklarının bir kısmını işgal ettiyse de İran ordusunun güçlü bir direnişiyle karşılaştı. İran, Irak birliklerini sınırlarından çıkardı. Savaşın daha sonraki süreci ağırlıklı olarak Irak topraklarında sürdü.
İran rejiminden endişe duyan Suudi Arabistan, Kuveyt, Birleşik Arap Emirlikleri, Umman, Bahreyn ve Katar tarafından Körfez İşbirliği Örgütü kuruldu. Bu devletler, savaş sırasında Irak'ın ekonomik destekçisi oldu.
Bir süre sonra iki ülke de birbirlerinin petrol ihraç yollarını kesmek için mücadele etti. Irak, savaş boyunca çok kez kimyasal silah kullandı. Bu saldırılardan bir tanesi de Halepçe'de gerçeklemiş ve en az 5 bin kişi hayatını kaybetmişti.
İran-Irak Savaşı'nın Sonuçları
20 Ağustos 1988'de BM himayesindeki ateşkes yürürlüğe girdi. Bunun sonucunda 20. yüzyılın en uzun konvansiyonel savaşı sona ermişti. İki taraf da çok sayıda kayıp verdi. Irak önemli bir ekonomik borç yükü altına girdi. Bu durum, Irak'ın 1990 yılında Kuveyt'i ilhak girişiminin sebeplerinden bir tanesi olacaktı.