Japonya'da Meiji Dönemi olarak adlandırılan dönem, Mutsuhito'nun 45 yıl süren saltanat dönemine verilen bir isimdir. Bu dönem, 23 Ekim 1868 ile 30 Temmuz 1912 tarihleri arasını kapsamaktadır.
Ortaçağ'dan itibaren dışa kapalı bir biçimde yaşayan Japonya, Tokugawa Şogunluğu tarafından yönetilmekteydi. Nagasaki limanını Hollandalılara ve Çinlilere açan Japonya, bir süre sonra Amerika'nın ticari engellerin kaldırılması baskısıyla karşılaştı. Bu baskının sonucunda Japonya iki limanını daha ticarete açtı.
1868 yılında İmparator Meiji, ülkedeki bin yıllık Şogunluğu yıkarak yönetimi ele geçirdi. Bu dönemde Avrupa devletlerinin düzeyine erişmek için köklü değişiklikler yapılmıştır. Japonya çok kısa bir süre içinde dünya devletleri arasında oldukça önemli bir konuma gelmiştir.
Meiji Restorasyonu'nda Yapılan Yenilikler
Japonya'yı feodal bir ortaçağ ülkesinden Avrupa devletlerinin gelişmişlik düzeyine eriştiren ve Meiji Restorasyonu olarak adlandırılan gelişmeleri şu şekilde sıralayabiliriz:
- İlköğretim kanunla zorunlu hale getirildi.
- 1871 yılında ülkede ilk gazete yayın hayatına başladı.
- Demiryolu yapımına ağırlık verildi. 1914 yılında demiryollarının uzunluğu 11,400 kilometreye ulaşmıştır.
- Derebeylik sistemine son verildi. Daimyo olarak adlandırılan derebeylerin topraklarının İmparator'a verilmesi kararlaştırıldı. Bu toprakların yönetimine merkezi yönetim tarafından atanan idareciler getirildi.
- 1873 yılında zorunlu askerlik sistemi getirildi. Buna göre 21 yaşından büyük her erkek 4 yıl boyunca askerlik yapacaktı.
- Ülkede çok sayıda fabrika kuruldu.
- Kast sistemi kaldırıldı.
- Eğitim için Avrupa'ya çok sayıda asker gönderildi.
Hızlı bir büyüme sürecine giren Japonya, bir süre sonra hammadde sıkıntısı çekince yayılmacı bir politika izlemeye başladı. Çin ile yaptığı savaş sonucunda toprak elde ettiyse de Batı'nın ve Rusya'nın tepkisi üzerine geri vermek zorunda kaldı. Rusya ile yaptığı savaşı da kazanan Japonya, kısa bir süre sonra Kore'yi topraklarına kattı.