Nihal Atsız, 1905 yılında İstanbul'da dünyaya geldi. Babası Deniz Binbaşısı Mehmet Nail Bey annesi ise Fatma Zehra Hanım'dır. Çocukluğu Osmanlı Devleti'nin parçalanma dönemine denk gelmiştir. Askeri Tıbbiye'ye kaydolan Atsız, Arap asıllı bir subaya selam vermediği gerekçesiyle okuldan çıkarıldı. Bir süre Kabataş Erkek Lisesi'nde yardımcı öğretmenlik yaptıktan sonra İstanbul Darülfünu Edebiyat Fakültesi'ne kaydoldu. Türkiyat Mecmuası'nda 'Anadolu'da Türklere Ait Yer İsimleri" adlı makalesi ile Fuat Köprülü'nün dikkatini çekmeyi başardı. Mezuniyetinden sonra Türkoloji Bölümü'ne asistan olarak girdi.
1931 yılında Atsız Mecmua'yı yayınlamaya başladı. Atsız'ın tanımlamasıyla "Türkçü ve Köycü" olan bu dergi, 17 sayı yayınlandı. 1933 yılında üniversitedeki görevine son verildi. Bir süre Türkçe ve Edebiyat öğretmenliği yaptı. Bu sırada Orhun dergisini çıkartmış, ancak 9. sayısında kapatılmıştır. Atsız, bu dergide liseler için hazırlanan tarih kitaplarındaki yanlışların üzerine gitti. Kasımpaşa Astsubay Okulu'nda 4 yıl Türkçe öğretmeni olarak görev yaptı. 1943 yılında Orhun dergisini yeniden yayınlamaya başladı.
Atsız, dönemin Başbakanı Şükrü Saraçoğlu'na hitaben açık bir mektup yayımladı. Mektubunda sosyalist faaliyetlerin arttığını, bu düşünceyi savunanların hükümet katında himaye edildiğini ve bunu yapanın da Milli Eğitim Bakanı Hasan Ali Yücel olduğunu belirterek Hasan Ali Yücel'i istifaya davet etti. Bu çıkış üzerine üniversitelerde hükümet aleyhine çeşitli gösteriler düzenlendi. Hükümetin buna cevabı ise Orhun dergisini ikinci kez kapatmak oldu.
1944 yılında "Irkçılık Turancılık Davası" olarak adlandırılan dava sonucunda hapse mahkum edildi. 1964 yılında Ötüken dergisini yayınlamaya başladı. Nihal Atsız, 11 Aralık 1975 tarihinde vefat etti.
Nihal Atsız'ın Eserlerinden Bazıları
- Bozkurtların Ölümü
- Bozkurtlar Diriliyor
- Deli Kurt
- Ruh Adam
- Yolların Sonu
- Dalkavuklar Gecesi