İskitler, MÖ 8 yüzyıl ile MÖ 3 yüzyıl arasında Avrupa'nın doğusu ile Orta Asya'da hüküm sürmüş göçebe bir topluluktur.
Orta Asya'da bilinen ilk atlı-göçebe Türk topluluğudur.
İskitlerin en ünlü hükümdarı Alper Tunga'dır. İranlı şair Firdevsi'nin "Şehname" adlı eserinde Alper Tunga'dan "Efrasiyab" adı ile bahsedilmiştir. Firdevsi bu eserini Gazneli Mahmut'a sunmuştur. Eserde İstkitler ile Persler arasındaki savaş konu edilmiştir.
İki önemli destana sahiptirler: Alper Tunga Destanı ve Şu Destanı. Alper Tunga Destanı'nda Persler ile yaptıkları mücadele, Şu Destanı'nda ise Büyük İskender ile yaptıkları mücadele anlatılmaktadır.
İskitlerde kadın hükümdarlara "Tomris" adı verilmiştir. Alper Tunga'nın torunu Tomris Hatun, dünyanın ilk kadın hükümdarı olarak kabul edildiği için son derece önemli bir yere sahiptir.
İskitler, maden işlemeciliğinde oldukça iyi bir konumdaydılar. Özellikle altın ve gümüş işçiliğinde ustalaşmışlardır. Bu sebeple İskitlere "Bozkırın Kuyumcuları" denilmiştir.
İskitlerin ordusunda kadın savaşlar da yer almaktaydı ve kadın savaşçılara "Amazon" adı verilmişti.
İskitler atı evcilleştirmişlerdir. Böylece Ön Asya'da atı evcilleştiren ilk topluluk olmuşlardır.
İskitler en çok Perslerle (İranlılar) mücadele etmişlerdir.
Kemer, kemer tokası ve pantolonu ilk defa kullanmışlar ve tüm dünyaya da tanıtmışlardır.